Afgelopen week had ik weer eens een viergesprek: een gesprek samen met mijn cliënt en met de andere partij en diens advocaat.

Een viergesprek als mediation geen optie (meer) is

Als mediation geen optie (meer) is, komt een cliënt vaak op het punt dat hij/zij naar de rechter moet om iets geregeld te krijgen.

Zo ook in deze zaak. Omdat de eerdere mediation was mislukt, waren er geen afspraken gemaakt over een te betalen kinderalimentatie. Omdat mijn cliënt echt een bijdrage in de kosten van haar kind nodig had, heeft zij mij gevraagd namens haar een verzoekschrift tot vaststelling kinderalimentatie bij de rechtbank in te dienen.

Een lastige vraag

Juist omdat ik een procedure bij de rechtbank waar mogelijk wil voorkomen, blijf ik dit om meerdere redenen een lastige vraag vinden.

Gebeurt er niets, dan ontvangt de cliënt geen geld voor haar kind. Als er geen overleg meer mogelijk met de ex-partner rest dan ook niets anders dan een procedure bij de rechtbank te starten.

Ingangsdatum van de kinderalimentatie

Ook dan kan ik uiteraard mijn werkzaamheden voor deze cliënt starten door eerst een brief te sturen aan de ex-partner en die hierin nogmaals te vragen een bedrag aan kinderalimentatie te betalen of hierover in ieder geval, al dan niet met een eigen advocaat in gesprek te gaan. Het lastige hierbij is dat mocht dit overleg opnieuw nergens toe leiden en ik alsnog een verzoekschrift bij de rechtbank moet indienen, de rechtbank dan op zijn vroegst een bedrag aan kinderalimentatie zal vaststellen met ingang van de datum waarop het verzoekschrift bij de rechtbank is ingediend en dus niet met terugwerkende kracht tot het moment dat partijen hierover eerder in gesprek zijn gegaan. Met als gevolg dat de cliënt dus over die periode helemaal niets zal ontvangen.

Hoel los ik dit in de praktijk op?

Naast dat ik de andere partij een brief stuur, dien ik tegelijkertijd ook al een verzoekschrift bij de rechtbank in. Dit kondig ik uiteraard wel aan in de brief aan de ex. Ook leg ik hierin uit waarom ik dat al heb gedaan en benadruk hierbij dat dit het overleg over deze kwestie niet in de weg staat. Integendeel, ik vraag in mijn brief ook of als de andere partij een eigen advocaat in de arm neemt hij/zij deze wil vragen om contact met mij op te nemen om de mogelijkheden voor overleg te bespreken.

Een dubbel gevoel

Toch blijf ik bij deze gang van zaken een dubbel gevoel houden. Immers, door al gelijk een verzoekschrift in te dienen dwing je de andere partij al om een eigen advocaat te nemen. En dan zal het ervan afhangen wat voor advocaat dit is: ook iemand die eerst nog probeert de kwestie in gezamenlijk overleg te regelen of een collega die nu er al een procedure is opgestart de weg van de juridische procedure volgt en een verweerschrift namens zijn/haar cliënt gaat indienen.

Gezamenlijke oplossing door het houden van viergesprekken

Gelukkig heeft de andere partij in deze zaak gekozen voor een advocaat die net als ik ook waar mogelijk het overleg zoekt. Na twee viergesprekken zijn deze partijen eruit gekomen en worden nu de gemaakte afspraken vastgelegd in een ouderschapsplan. Het getekende ouderschapsplan zal naar de rechtbank worden toegestuurd met het verzoek een beschikking te geven waaraan dit ouderschapsplan wordt gehecht. Daarmee zal deze procedure, zonder zitting, zijn beëindigd.

Ik ben opgelucht en blij dat deze zaak dan toch zo, in gezamenlijk overleg, geregeld kon worden. Fijn voor deze ouders, maar zeker voor hun nog maar driejarige zoontje.

Meer weten over een viergesprek? Neem contact met me op via info@advocatenpraktijkdenhollander.nl of 010-5013230.